Կենսագրություն
Ավագ Եփրեմյանը ծնվել է 1958 թվականի փետրվարի 25-ին, Ղափանում։ Ավարտել է ԵՊՀ բանասիրական ֆակուլտետը։ Եփրեմյանի բանաստեղծությունները պարբերաբար տպագրվել են հայկական գրական մամուլում։ 2008 թվականից բնակվում է Երևանում։
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ «ԳՐՎԱԾՔ» ԺՈՂՈՎԱԾՈՒԻՑ
* * *
Հոգին իսկապես թռչուն է,
թռչում-անդադար թռչում է,
եւ նա է, հենց նրա չուն է
արշավում քաղաքից-քաղաք՝
հասնելով Աշխարհը Բաղաց՝
իր վերջին հարվածը պահած՝
վրա է տալիս – իսկ կտցին
խռովքն է այս կյանքի – ցանցիր
աստղերը երկնի … ու ձանձիր
* * *
Լեռը՝ հսկա վայրկյան, ասելու բան չունի.
Ժամանակն անցնում է. ահա եւ թռչունի
ճախրող լռությունը՝ սրտակոտոր։
Ժամանակն անցնում է. ոչ դադրանքի ճիչը,
ոչ ճախրանքի ոգի լիր լռության խիճը
չեն կարճելու կյանքի ճանապարհը խոտոր։
Ժամանակն անցնում է։ Հանգ առ հանգ առ տող…
Շարադրություն
ինչքան մարդիկ
շատ էնքան
մարդը մենակ
Մարդը ըստ էության կենդանի էակ է, որը պետք է ապրի թիմում: Իզուր չէ, որ մարդկության զարգացումը արագացրեց իր տեմպը միայն այն ժամանակ, երբ մարդիկ սկսեցին ապրել մի հասարակության մեջ, որտեղ յուրաքանչյուրն ուներ իր դերն ու նպատակը:
Թվում է, որ ժամանակակից աշխարհում, որտեղ ամեն օր մարդ հանդիպում է հազար ծանոթի ու անծանոթի, շփվում նրանց հետ, աշխատում է թիմում, միայնությունը ոչ մեկին չի սպառնում: Իրականում ամեն ինչ այդքան պարզ չէ: Մարդը խորքում կարող է այնքան միայնակ լինել, որ չնկատի շրջապատող մարդկանց:
Շատերի համար մենակության զգացումը հոգեբանական է և պահանջում է բուժում և հոգեբանի օգնություն: Նորմալ, առողջ մարդ, առանց որևէ հոգեբանական խանգարման և խնդիրների, չի կարող ապրել մեկուսացված, հեռու մնալ և դատապարտվել միայնության: Յուրաքանչյուր մարդ ձգտում է իրեն շրջապատել մտերիմ, սիրող մարդկանցով ՝ լինեն նրանք հարազատներ, մտերիմներ, թե պարզապես ծանոթներ ու ընկերներ:
Կյանքը չափազանց ծանր է և հագեցած առօրյա խնդիրներով և խնդիրներով միայնակ ապրելու համար առանց սիրելիների և սիրելիների օգնության: Շատ հաճախ հպարտությունն ու անտեղի դատարկ դժգոհությունները, հնացած հակամարտությունները ստիպում են մարդկանց հրաժարվել իրենց սիրելիից և չտեսնել նրան: